Towarzystwo ziemniaka i cukinii

Cukinia należy do roślin dyniowatych. Należy do warzyw mało kalorycznych, a także sprzyjających przemianie materii. Ale cukinia to przede wszystkim wspaniały smak. Można ją spożywać ugotowaną lub na surowo, zwłaszcza w sałatkach.  Pewnie dlatego zyskała tak ogromną popularność. Dlatego kiedy weszłam do sklepu i zobaczyłam piękną, zieloną, młodziutką cukinię nie mogłam się jej oprzeć. Jeszcze nawet nie wiedziałam, co z nich przygotuję, ale z cukiniami nigdy nie ma problemu, w każdej postaci smakuje wybornie i jak dużo jej nie mam, zawsze znajdzie się sposób na wykorzystanie całych zapasów.

Jadąc do domu, a właściwie nie jadąc, a stojąc w korkach, gdzieś przez okno poczułam zapach placków ziemniaczanych. Nie wiem skąd on mi się wziął, bo nie podejrzewam, żeby na al. Jana Pawła II było czuć coś poza spalinami, a już na pewno nie mają szans dotrzeć zapachy z okolicznych mieszkań. Barów po drodze też raczej nie ma, raczej biura i sklepy. W każdym razie zapach za mną chodził i zatęskniłam za tymi plackami. A skoro miałam już ponad 2kg cukinii...

Składniki:

- 2 średniej wielkości cukinie
- 5 większych ziemniaków
- opakowanie startego parmezanu
- 0,5 szklanki mąki
- 2 jajka
- sól, pieprz
- olej

Cukinie i ziemniaki ścieramy na tarce o dużych oczkach. Solimy i po chwili odciskamy starte warzywa i odkładamy do osobnej miski. Odciśniętego płynu nie wylewany, czekamy aż skrobia opadnie na dno, wtedy delikatnie zlewamy płyn, a pozostałą skrobię dodajemy do cukinii i ziemniaków. Dodajemy jajka, mąkę i parmezan i dokładnie mieszamy. Doprawiamy do smaku. Ilość potrzebnej mąki może się trochę różnić od proporcji podanych przeze mnie, w zależności od jej chłonności. Masa nie może za rzadka, żeby nie rozlewała się po całej patelni, ale nie możemy też przesadzić z mąką, bo placki wyjdą za twarde. Rozgrzewamy olej na patelni i smażymy placki do zrumienienia.

Można podawać z kwaśną śmietaną. Ja jadłam z pokruszonym twarogiem i szczypiorkiem.